Przygotowany przez nas album powstał z czystej pasji, z rodzinnych rozmów o przeszłości i z szacunku dla dokonań minionych pokoleń piławian. Pocztówki prezentowane w tej publikacji pochodzą w większości z prywatnej kolekcji Lecha Przerwy. Siegnęliśmy ponadto do zbiorów przedwojennych fotografii przechowywanych w Haus Schlesien w Koenigswinter. Najstarsze wykonano pod koniec XIX wieku, najmłodsze w 1943 r., przedstawiają zatem Piławę Górną zamieszkaną przez niemiecką zasadniczo ludność w czasie niemieckich rządów
Zapraszam na fascynującą podróż przez gminę Bolków, gdzie odkryjesz majestatyczne warownie, pełne legend o bohaterach, rycerzach i damach dworu. Poznasz historię budowy i przemian, jakie nasze zamki i pałace przeszły na przestrzeni wieków. Odkryjemy dla Ciebie unikalne detale architektoniczne, które skrywają w sobie nie tylko piękno, ale także opowieści o burzliwej przeszłości. Ten przewodnik po zamkach i pałacach pomoże Ci zgłębić historię tych miejsc i odkryć je na nowo...
Zamek w Kliczkowie przez stulecia zmieniał swoich właścicieli. Począwszy od książąt piastowskich, którym zawdzięcza powstanie, przez rodziny hrabiowskie i książęce, aż po czasy nam współczesne i lata, w których należy do obecnych właścicieli. Dzięki ich pracy i zaangażowaniu zamek w Kliczkowie ponownie należy do najważniejszych budowli w regionie, jak również do najpiękniejszych w Polsce, choć niewiele brakowało, aby i ten okazały zamek bezpowrotnie uległ zniszczeniu...
Kiedyś napisałem, że nie ma miesiąca - a czasem i tygodnia - w którym nie natrafiłbym na całkiem nowe historie. I w taki właśnie sposób powstała ta książka. Bo czy można przejść obojętnie obok historii niezwykłej Japonki, która związała swoje życie ze Śląskiem? Pięknej Szwedki, która po II wojnie światowej zagrała u boku Lizy Minelli? A może o potomku człowieka, który zginął z rąk Wilhelma Tella? Zapewne niezwykłym wyda Wam się rozdział o księciu, który nie dość, że został mężem królowej Holandii...
Część kartograficzna obejmuje pogranicze Czeskiej i Saksońskiej Szwajcarii. Obejmuje wszystkie formy skalne regionu, kurorty i miasteczka oraz atrakcje przy nich, czyli: Sebnitz, Mikulášovice, Hinterhermsdorf, Jetřichovice, Růžová oraz Kuhnstal, Pravčicka brana, Idaggrottę, Affelsteione, spływy łodziami i inne. Zawiera szlaki piesze i rowerowe oraz wszystkie informacje potrzebne turyście. Mapa opisana na siatce WGS 84, zgodna z polskimi systemami nawigacyjnymi
Coraz realniejszych kształtów nabiera projekt „Smaki Dolnego Śląska”, który w założeniu ma promować nie tylko dolnośląską kuchnię i jej różnorodność wynikającą z bogatej historii regionu, ale również produkty wytwarzane przez małych wytwórców na terenie województwa dolnośląskiego. A jest się czym pochwalić, bo to m.in. przetwory warzywne, mleczne, sery, wędliny, miody, ryby, piwo, nalewki, wino, a ostatnio także cydr, którego wytwarzanie nie ma co prawda umocowania historycznego na Dolnym Śląsku, jednak przebojem zdobywa serca i żołądki konsumentów.
Turystyka kulinarna staje się bardzo ważną częścią podróżowania. Z badań wynika, że ponad 70% turystów jest skłonnych do nadłożenia drogi w swych podróżach, by zahaczyć o ciekawe i warte poznania miejsca szczycące się dobrą kuchnią, czy dobrymi, produkowanymi z lokalnych składników produktami. Jeszcze więcej ankietowanych (75%) odpowiedziało, że w planowaniu swoich wakacyjnych wojaży bierze pod uwagę smaczne jedzenie, a 60% zadeklarowało, że jednym z celów wyjazdów jest próbowanie regionalnej kuchni.
„Smaki Dolnego Śląska” to powstający właśnie szlak kulinarny, którego podmiotami będą m.in. restauracje, obiekty hotelarskie (w tym gospodarstwa agroturystyczne), sprzedawcy detaliczni, stowarzyszenia sprzedające produkty tradycyjne, przetwórcy żywności, rolnicy, ogrodnicy, sadownicy, czy gospodarstwa rybackie. Nad całością czuwać będzie Dolnośląska Organizacja Turystyczna, która zajmie się też promowaniem szlaku, a partnerem strategicznym będzie Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego.
We wrocławskim hotelu Plaza odbyła się dzisiaj konferencja, w której licznie udział wzięły osoby zainteresowane przystąpieniem do inicjatywy „Smaki Dolnego Śląska”. Rozmawiano przede wszystkim o organizacji szlaku, o jego idei, szansach na powodzenie, systemach jakości żywności i produktów ekologicznych, ale również o podobnej, niezwykle udanej inicjatywie, jaka już istnieje na Podkarpaciu. Świetnie zaprezentowali się podczas spotkania wytwórcy nalewek (Tadeusz Musielak z browaru „Nepomucen” ze Szkaradowa) oraz zdobywającego sobie coraz większą popularność likieru karkonoskiego (Tomasz Łuszpiński). Zwieńczeniem prezentacji obu panów była degustacja wytwarzanych przez nich produktów.
Inicjatywa stworzenia dolnośląskiego szlaku kulinarnego jest ze wszech miar dobrym pomysłem, który ma ogromne szanse powodzenia, bo któż z nas nie lubi dobrze, zdrowo i smacznie zjeść? Trzymamy mocno kciuki za jego realizację, a o kolejnych krokach zmierzających do jego urzeczywistnienia będziemy informować na bieżąco.
Pikanterii tym wywodom dodaje fakt iż przedstawiony na zdjęciu likier karkonoski pochodzi z Podlasia (bodajże z Siedlec) wystarczy spojrzeć na nalepką z tyłu butelki. Jeżleli inne produkty maja podobną proweniencję to co to za regionalizm?
Ja wymyśliłem Likier Karkonoski w Borowicach koło Karpacza. To jest w Karkonoszach. Było to dokładnie 11.10.2007 o 10:26, tutaj link, gdzie łatwo można znaleźć mój wpis na forum.Przesieka.pl : http://forum.przesieka.pl/viewtopic.php?f=13&t=518
W 2011 roku udało się wyprodukować pierwszą partię z banderolami w Akwawit-Polmos we Wrocławiu, ale niestety, od 2012 roku już nie mieli dla mnie czasu, bo zaczęli rozlewać w dużych ilościach wódkę Smirnoff. Innych możliwości rozlewu na Dolnym Śląsku nie ma, a przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo.
Kiedyś przy ulicy Wolności w Jeleniej Górze były dwie gorzelnie - jedna w Kunicach, druga na Malinniku, no i bardzo żałuję tego, że globalizacja doprowadziła do wielkiej koncentracji produkcji w kilku gigantycznych polmosach, a prawie wszystko co małe i średnie upadło.
W roku 2012 próbowałem znaleźć inne miejsce rozlewu wg moich wskazówek i mojej receptury. Poszukiwania zakończyły się sukcesem i od 2013 roku wysyłam mieszankę ziołową niezbędną do wyrobu Likieru Karkonoskiego oraz jagody do firmy Podlaskie Gorzelnie Surwin, gdzie realizowane są kolejne partie produkcyjne na moje zlecenie.