Przygotowany przez nas album powstał z czystej pasji, z rodzinnych rozmów o przeszłości i z szacunku dla dokonań minionych pokoleń piławian. Pocztówki prezentowane w tej publikacji pochodzą w większości z prywatnej kolekcji Lecha Przerwy. Siegnęliśmy ponadto do zbiorów przedwojennych fotografii przechowywanych w Haus Schlesien w Koenigswinter. Najstarsze wykonano pod koniec XIX wieku, najmłodsze w 1943 r., przedstawiają zatem Piławę Górną zamieszkaną przez niemiecką zasadniczo ludność w czasie niemieckich rządów
Zapraszam na fascynującą podróż przez gminę Bolków, gdzie odkryjesz majestatyczne warownie, pełne legend o bohaterach, rycerzach i damach dworu. Poznasz historię budowy i przemian, jakie nasze zamki i pałace przeszły na przestrzeni wieków. Odkryjemy dla Ciebie unikalne detale architektoniczne, które skrywają w sobie nie tylko piękno, ale także opowieści o burzliwej przeszłości. Ten przewodnik po zamkach i pałacach pomoże Ci zgłębić historię tych miejsc i odkryć je na nowo...
Zamek w Kliczkowie przez stulecia zmieniał swoich właścicieli. Począwszy od książąt piastowskich, którym zawdzięcza powstanie, przez rodziny hrabiowskie i książęce, aż po czasy nam współczesne i lata, w których należy do obecnych właścicieli. Dzięki ich pracy i zaangażowaniu zamek w Kliczkowie ponownie należy do najważniejszych budowli w regionie, jak również do najpiękniejszych w Polsce, choć niewiele brakowało, aby i ten okazały zamek bezpowrotnie uległ zniszczeniu...
Kiedyś napisałem, że nie ma miesiąca - a czasem i tygodnia - w którym nie natrafiłbym na całkiem nowe historie. I w taki właśnie sposób powstała ta książka. Bo czy można przejść obojętnie obok historii niezwykłej Japonki, która związała swoje życie ze Śląskiem? Pięknej Szwedki, która po II wojnie światowej zagrała u boku Lizy Minelli? A może o potomku człowieka, który zginął z rąk Wilhelma Tella? Zapewne niezwykłym wyda Wam się rozdział o księciu, który nie dość, że został mężem królowej Holandii...
Część kartograficzna obejmuje pogranicze Czeskiej i Saksońskiej Szwajcarii. Obejmuje wszystkie formy skalne regionu, kurorty i miasteczka oraz atrakcje przy nich, czyli: Sebnitz, Mikulášovice, Hinterhermsdorf, Jetřichovice, Růžová oraz Kuhnstal, Pravčicka brana, Idaggrottę, Affelsteione, spływy łodziami i inne. Zawiera szlaki piesze i rowerowe oraz wszystkie informacje potrzebne turyście. Mapa opisana na siatce WGS 84, zgodna z polskimi systemami nawigacyjnymi
kota: | 581 |
fundator: | GVNB |
konstrukcja: | ceglana |
wysokość: | |
otwarta: | 19 maja 1889 r. |
zniszczona: | istnieje |
Wierzchołek pochodzenia wulkanicznego o wysokości 581 m n.p.m., na skraju Parku Narodowego Czeskiej Szwajcarii, w obrębie Przedgórza Šluknovskiego. Podstawa zbudowana jest z tefrytu, a górne partie ze słupowego bazaltu, zawierającego znaczne ilości magnetytu, który powoduje wychylenie igły kompasu nawet o 40°. Bazaltowe podłoże stwarza dobre warunki do rozwoju roślin kserotermicznych.
Góra, wznosząca się jakby na przedpolu Czeskiej Szwajcarii, w XIX wieku zaczęła przyciągać turystów, przychodzących obejrzeć rozpościerający się stąd widok. Dlatego też szczyt stał się przedmiotem zainteresowania towarzystwa górskiego z Krásnej Lípy, z inicjatywy którego zbudowano tu w 1887 r. gospodę w stylu szwajcarskim. Gospodarzem został August Wenzel z wsi Vlčí Hora. Wnętrze gospody ozdobione było tekstami ludowych sentencji i przysłów.
W tym samym roku podjęto starania o wybudowanie na wierzchołku wieży widokowej. Inicjatorem i najważniejszym sponsorem był pan Ferdinand Michel z pobliskich Zahrad (stąd czasem używana nazwa wieża Ferdynanda). Pozwolenia na budowę udzielił właściciel terenu, hrabia Franz z Salmu, a budowniczym był Josef Hampel z Rumburka. Budowlę, 12-metrowej wysokości, wykonano z cegły, którą w liczbie 20000 sztuk trzeba było wynieść na wierzchołek. Pierwszym gospodarzem został Josef Grohmann, który sporządził pierwszą panoramiczną mapę okolicy. Pierwotnie wieża zakończona była krenelażem, w 1909 roku została zadaszona i oszklona.
Największą popularnością Vlčí hora cieszyła się w okresie międzywojennym. Po roku 1945 obiekty były na krótki czas otwarte, prawdopodobnie do 1948 r. W latach 50-tych służyły armii czechosłowackiej. Wieża pełniła rolę wieży obserwacyjnej. Wojsko opuściło górę w roku 1957, a obiekty przeszły na własność Lasów Państwowych, które nie interesowały się ich stanem. W krótkim czasie uległy dewastacji.
W latach 1960-61 obiekty zostały wyremontowane ze środków własnych okolicznych mieszkańców. Chata została uroczyście otwarta, odbywały się tu nawet zabawy taneczne. Niestety, po pół roku była znów zdewastowana W 1967 r. Rada Narodowa w Vlčí Hoře wydała decyzję o zburzeniu chaty. Uchroniła ją przed tym grupa zapaleńców. Chata przeszła w ręce prywatne. Od roku 1972 gospodarzyło tu małżeństwo Jandów z Rumburka, którzy dzierżawili również wieżę. W tym roku przeprowadzono jej remont. W r. 1994 państwo Jandowie przekazali wieżę synowi, a od 1996 r. dzierżawi ją Klub Czeskich Turystów Krásná Lípa. W latach 1996-97 przeprowadzono ponowny remont wieży.
Właściciele gospody próbowali w latach 1989-91 otworzyć tu przynajmniej bufet. Niskie ceny i przyjemne wnętrze przyciągało turystów, okolicznych mieszkańców i niemieckich sąsiadów. Jednak, niemożność spełnienia warunków sanitarnych, zawiść i próby rabunku były przyczynami likwidacji bufetu. Obecnie chata nie jest używana, a prowizoryczny "bufet" znajduje się w przyziemiu wieży, razem z kasą biletową i sprzedażą widokówek.
Szczyt góry porośnięty jest wysokimi drzewami, tym niemniej z wierzchołka wieży roztacza się szeroki widok na Góry Łużyckie, Kruszcowe, piaskowcowe wzniesienia Czesko-Saskiej Szwajcarii oraz Ještěd, część Gór Izerskich i Karkonoszy.
U podnóża góry, na jej wschodnim zboczu, znajduje się odremontowane w ostatnich latach źródło Weroniki (Verunčina studanka), obłożone bazaltowymi słupami. Na kamieniu wyryty jest napis z datą: Veronika Brunnen 1886.
Niestety budynek spłonął przy okazji uszkadzając elewację wieży. Byłem 29 czerwca 2023r. ślady po pożarze dość świeże.